Volem Vivre Al Pais!!

Peire Pessamessari elkarrizketa. Idazlea, Buoux herriskako alkatea eta zinegile koordinadorako ordezkaria

Peire Pessamessa Mintzo
Volem Vivre Al Pais!!
Ez da sarri izaten herri ttipi zapalduetako zinema nazionala ikusteko aukera, tresneria gutxiz eginak eta distribuitzeko posibilitate eskasak dituztelako. Zinemagintza, beraz, rnultinazionalen menpean dago eta herri ttipiek ez dute bere marko nazionaletik eta zabalkunde minoritariotik hedatzeko ahalmenik. Hala ere, Donostiako XVIIgarren zinemaldian, iniziatiba oso interesgarri bati eske Okzitaniako zenbait filma ikus genezake Hain zuzen: «La sartan» (Jean Flecher, 1964), Ouvrieres de Fournon» (elkarlana, 1978), «La bouse ou la vie» (Michel Gayraud, 1973) eta 'L'Aubre vielh', (Henri Moline, 1978), bakoitza tankera eta estilo batetakoa.
Lehena komedia kostumbrista bat da, bigarrena dokumental militante bat, hirugarrena bandido baten menturaren istorioa eta laugarrena herriska bati buruzko dokumentala, laurak kortometraiak eta okzinateraz nahiz frantseseraz mintzatuak. Filmeok ikusi-ondoren Peire Pessamessa ezaqutu genuen, idazle okzitano eta autonomista, Buoux deritzan herriskako alkatea eta TECIMEOC zinegile koordinadorako ordezkaria.
Seguru asko tontoak ginela pentsatuko zuen zeren eta deus ez genekiela frogatu genion gure galderekin:

Z.A.–Non da Okzitania?
–Oso zabala da. Mediterraneoko itsasotik itsaso Atlantikora arte eta Pirineoetatik Erdialdeko mendiak arte.
Z.A.–Eta ze hizkuntza mintzo da?
–Okzitanera, dialekto askotan. isu batez ere: gaskoina, erdialdeko okzitanera, probenzala eta iparokzitanera Auverniage-Limousin aldean.
Z.A.–Baina ze historia komun dute Okzitania osatzen duten herrialdeok?
–Ba tradizio literario komun bat Erdi Harotik aurrera eta hizkuntzalariek diotenez hizkuntza berberaren parteak dira. Okzitanera frantses eta espainolaren arteko transizio hizkuntza bat da.
Z.A.–Entzun dut noizbait kultura okzitanoak urrezko garai bat ere izan duala...
–Erdi Haroan. Trobadoreek Europako lirika mediebal guztian izan zuten eragina.
Z A.– eta zelakoa da egungo egoera?
–Gaur Okzitania estatu frantseseko hogeita hamar departamendutan banatuta dago. Hamaika milioi biztanle guztira. Biztanleotarik ehuneko zortziren batek bakarri hitz egiten du okzitaneraz , gehienak laborariak.
Z.A–Okzitanera ez da beraz hizkuntza ofiziala.
Okzitanerak XVlgarren mendean galdu zuen tradizio literario. Mendeetan zehar okzitanoek patois bat mintzatzen dutela uste izan dute.
Z A.–Eta orain?
–Orain, patois konzepto berak ere galtzeko joera du. Hasi da hizkuntzaren irakasgintza, baina mintzo den jendea oso gutxi da.
Hala ere tradizio literarioa mantenitu egin da urteetan zehar eta anitz dira idazleak. Urte bakoitzean berrogei liburu baino gehingo argitaratzen da okzitaneraz.
Z.A.–Baina sarri halako hizkuntzetan poesia bakarrik idazten da eta hori entzun izan dut okzitanerari buruz.
–Bai, historikoki bai. Baina duela hogei urte sarri idazten da hitz lauz. Nik, esate baterako, beti idatzi izan dut hitz lauz. Baditut hamar bat liburu idatziak eta argitaratuak, guztiak hitz lauz.
Z.A.–Eta zineari buruz zer esanen zenuke?
–Dirua falta dela filmak egiteko.
Z.A.–Baina badira berrogeiren bat filma eginak.
–Bai, egin dezakegu astebeteko zinemaldi okzitano bat, baina aste bikoa ez. Ez da anitz.
Z.A.–Ze infraestruktura dago produkzio mallan?
–Bada produktore independenteren bat, Jean Fechet bezala, zeinak interesatren zaionean filme bat produzitu eta zuzendu egiten baitu. Baina egoera arras ahula da. Ahal duguna egiten dugu.
Z.A.–Eta distribuzio mailan?
–Bildu egin ditugu filmak eta zinegile guztiak koordinatu,-hasteko. Norbaitek eskatzen digunean guk bidali egiten diogu filma. Distribuziorako erakunde hau TECIMEOC deitzen da (Mondragon, 84430), garrantzitsua da gaur.
Z.A.–Baina ze egitura du erakunde honek?
–Koordinadora bat da, hirurogeiren bat pertsonek osotua, eta zenbait elkartek ere bai.
Z.A.–Beste zerbait egiten al du erakunde honek?
–Aldizkari bat argitaratzen du. Bagenuen, halaber, bideo bat eta festa politikoren bat denean filme okzitanoak ematen ditugu, pasakeran jendeak ikus ditzan.
Z.A.–Eta Okzitanian ze zinema mota egiten da?
–Kortometralak dira, super-8 eta 16 gehienak. Bideoa ere maiz erabiltzen da. oso erraza delako era biltzeko eta progreso handi bat suposatzen duelako.
Z.A.–Eta zein da filmeon gaia batipat?
–Gure filme gehienak okzitanistak dira, azaltzen da zergatik galtzen dituen Okzitaniak bere biztanleak, zargatik ari den husten. Gaia herrian bizi nahi dugula da. «VOLEM VIVRE AL PAIS,, esaten da. Esaten da halaber «GARDAREM LO LARZAC». ..
Z.A.–Zinegile ezagunik badea Okzitanian?
–Bado zenbait ogibide gisa lan egiten duena zinemagintzan. Flechet, Moline, Gayraud profesionalak dira zinema frantsesean, baina ideololiagatik egiten dituzte filmak Okzitaniari buruz.
Z.A.–Eta aurrera begira?
–Zabalkundea hasi beharko genuke. Izan ere, gauzak gibelerantz ez badoaz aitzinerantz doaz.
Z.A.–Hortaz, Lewis Carroll-ek esaten zuen leku berean gelditzeko ere lasterka ibili behar dela mundu honetan..
–Bai... Aurten hainbat produkzio dugu eskuartean. Neuk ere badut proiekto bat Alemaniar telebistarako, Okzitaniari buruzko filme bat, ordu bete eta erdikoa, alemaneraz eta okzitaneraz. Zienzia fikziozko istorio bat.
Z.A.–Zelan?
–Heurich Von Kleist erromantiko alemaniarraren «Kartchen von Helibronn» nobelan oinarriturik. Gidoia idatzi dut eta filmatu egin nahi du zinegile aleman batek. Lehen aktore lana izanen dut.
Z.A.–Orduan abantxu zoazte.
–Atzera begiratuz gero hala dirudi. Baina ezin gara optimistak izan. Anitz gazte ari da okzitanera ikasten, badira larogei baino abeslari gehiago, diskak ere arras ongi saltzen dira... sekula ez da izan hainbeste gogo Okzitaniari buruz. Baina oso ahul gaude oraindik.
Z.A.–Hitz batez, zeintzu dira mugimentu kultural okzitanoaren helburuak?
–Gazteria hizkuntzan heztea, hizkuntza eta kultura okzitanoan.
Z.A.–Eta, bukatzeko, helburu politikoak?
–Herrialde Okzitanoen autonomia handitzea Gobernua izan dadila Marseilan, Bordelen, Tolosan eta abar. Parisko gobernuak ez die botererik eman nahi herrialdeei. Guk deszentralizazioa nahi dugu, hauxe da ezkerreko alderdi politikoen erreibindikazioa.
JOSEBA SARRIONANDIA
30-31

GaiezPolitikaNazioarteaEstatuak/NaOKZITANIA
PertsonaiazPESSAMESSA1
EgileezSARRIONAIN1Politika

Kanal honetatik interesatuko zaizu: Okzitania
2023-11-06 | Cira Crespo
EUROPAKO TXIKI(TU)AK
Okzitania (I): kantuak eta bertso arinak

Okzitania, Europa modernoaren sorrera garaian, zulo beltz baten gisakoa iruditzen zait. Eta zalantzan izaten naiz ea ez ote garen zulo beltz horretan behera oraindik ere erortzen eta erortzen ari. Joxe Azurmendik duela gutxi argitaratu duen Europa bezain zaharra liburuan atal... [+]


Lehen arkitekturari ez ikusiarena egin zioten

Borniquel (Okzitania), duela 176.000 urte. Kobazulo batean, 336 metro sakon, neandertalek eraztun formako egitura bikoitza egin zuten estalagmitak baliatuz. Milaka urte horietan guztietan egitura ezkutuan egon zen, 1990ean aurkitu zuten arte. Eta, ondoren, beste 24 urtez,... [+]


Suteak landetan
Gizakiak eraldatutako ekosistema bat, berotze globalaren atakan

Aunitz euskal herritarrentzat, oporretara joateko tokia dira Gaskoiniako Landak (Okzitania). Duna luzez osatutako hondartzak, pinudi amaigabeak barnealderantz, eta herriak baino kanping gehiago ia. Hegoaldean Aturriko itsasadarrak markatzen du Lapurdirekiko muga. Iparralderantz... [+]


2022-08-18 | Peru Iparragirre
Pirinioetako basoak ustiatu nahi zituen zerrategi industriala ez dute eraikiko

Lannemezanen (Okzitania) eraikitzekoa zen zerrategi erraldoiaren proiektua bertan behera utzi du Florian italiar multinazionalak. Urtean 1.200 futbol-zelai adina pagadi moztu asmo zuten.


Eguneraketa berriak daude