Ibarretxeri egin nion lez
herri-kontsulta itzela,
Patxi, entzun dut jada euskara
ikasten hasi zarela,
bai jakin ere ergatibotan
oraindik berde zaudela,
hortaz, hartzazu diskurtsotxo hau
nire opari bezela:
jakin edozein abagunetan
irakurri daitekeela.
Patxi, zehazten ari nintzela
zer formatu eta neurri,
testuan sartzen utzi ez diet ba
lauzpabost lerro okerri!
Saiatu arren ezin izan dut
dena onera ekarri,
beraz, nahiz eta horrelakorik
ez zaidan gertatu sarri,
baitezpada, ez lerro etzanak
bertso berean ezarri.
I
Kaixo hiritar agurgarriak,
gizartearen baseak, munduarekin lotuko gaitu
Jaurlaritza aldatzeak. Nahiz eta nire kontra dabiltzan
ETAko kamikazeak beti presente izango ditut
herritarren oinazeak ilusioa egiten baitit
behingoz bakea lortzeak.
II
Demokraziak zaindu ezean boto-emaile maiteak
ezingo luke argia ikusi behin betiko AHTak.
Ez dute antzik hemengo eta Espainiako PPak,
horri eskerrak zapuztu dira batzuen borondateak,
kontsentsu apur bat eskatzen baitu lehendakari izateak.
III
Mahai sozialik ez baldin badu
hitz egin gura duenak lepotik gogor helduko dio
krisi latzaren problemak. Alde denekin ondo konponduz
iraun lezake sistemak, baina gogoan izanik, noski,
guztia eman zutenak, guk berdin-berdin bete ditzagun
gure eginkizun denak.
IV
Nahiz emandako hitza sarri jan egungo politikoak,
bete nahi ditut herritarrekin sinatutako paktoak.
Zentzu horretan gardentasunez jardungo du ekipoak,
eredu txarra izan baitziren aurretik egondakoak:
gobernu honek izango ditu kristalezko poltsikoak.