Artikulua pasa den ostiralean publikatu zuen Almeyrak. PSUV alderdiak garaipen zabala lortuta ere, Gobernuko kideen artean tentsioak gora egingo duela zioen, jarraitu beharreko politikaren inguruko eztabaidak bultzatuta: “Oposizioarekin eta Washingtonekin adiskidetasun jarrera mantendu ala, aitzitik, aurrez aurreko oposizioa egin”.

Venezuelak garai zailei aurre egin beharko diela dio: batetik, Nicolas Madurok ez duelako presidentearen karisma; eta bestetik, era guztietako presio mediatiko eta sabotaje ekonomikoak pairatuko dituelako, Chavez sei hilabeteko epean presidente kargura itzuli ala ez; “edo okerragoa dena, operazio osteko ondorioak gainditzerik lortuko ez balu”. Presidentearen osasun egoerari dagokionez, Almeyrak dio hura artatu duten Kubako medikuen esku dagoela bere herriagatik gogor borrokatu duen gizonaren bizitza, baita Kubako ekonomiaren garapena, Mercosur eta Unasur erakundeen etorkizuna eta Venezuelako klase borrokaren norabidea ere”.

Bere hitzetan, “Chavez ez da iraultza bolivartarra deitutako prozesuaren sortzailea izan; gehienera ere haren sustatzailea izan da, eta batzuetan, baita galga ere”. Presidentea prozesuan parte hartzen duten indarren arteko bitartekaria dela dio: “Boliburgesia eta burokrazia eskuinaldetik; nekazari, herritar eta langileak ezkerraldetik; eta bi sektoreen artean, presidenteari fideltasuna azaldu dioten indar armatuak. Bere ahuldade edo desagerpenak hutsunea sortuko lukete, eta aipatu blokeak hura betetzen saiatuko lirateke”.

Era berean, hura gabe Hego Amerikaren integrazio prozesua “korapilatsuagoa” izango litzateke. Latinoamerikar gobernuburuen artean “ausartena” ei da Chavez. “Dilma Russeffek [Brasilgo presidenteak] eta Cristina Fernandezek [Argentinakoak] kapitalismoa garatu nahi dute, estatu-asistentzialismoak apenas eraldatu dituen neoliberalismoaren tresnen bitartez, pobrezia eta langabezia gehiegi hazi ez daitezen. Etorkizun hurbilerako planik ez dute, eta are gutxiago transformazio planik”.

Almeyrak dioenez, “Venezuela da Hego Amerikaren integrazioaren motorra eta, neurri handi batean, haren finantzatzailea. Burgesia brasildarra eta neurri txikiagoan argentinarra gaindituta lortu du hori".

Bestetik, Kuba, Nikaragua eta Karibeko hainbat herrialde Venezuelaren petrolioaren menpe daude. Bere medikuak Venezuelako osasun sisteman txertatuta ordaintzen ditu gastuak Kubak, eta Venezuelako eskuinak hori desagerrarazi nahi du.

Analisiaren azken pasartean egileak onartzen du Chavezek kontraesan handiak dituela eta herrialde kapitalista bateko presidentea dela. “Munduko herrialde guztiak baitira kapitalistak”. Hura, ordea, “eskuinak mehatxatutako iraultza demokratiko eta anti-inperialista gidatzen duen iraultzailea da”.